Xωρίς υγειονομικά υλικά κινδυνεύει να μείνει το Νοσοκομείο Χανίων τις επόμενες ημέρες, καθώς από την μία οι προμηθευτές δεν διαθέτουν αντίστοιχα υλικά στα νοσοκομεία όλης της χώρας και από την άλλη δεν έχουν γίνει διαγωνισμοί για την προμήθεια υλικών από το 2006 και αυτοί που έχουν δρομολογηθεί τώρα θα έχουν αποτελέσματα τους επόμενους μήνες. Οι ελλείψεις υπάρχουν σε όλα τα τμήματα του Νοσοκομείου και η επάρκεια των υγειονομικών υλικών, όπως οι γάζες και το βαμβάκι, φθάνει μόλις για λίγες ημέρες έως και μία εβδομάδα, σύμφωνα με τον Διοικητή του Ιδρύματος Χαράλαμπος Δουλγεράκη.
Σημειώνεται ότι η κόντρα των προμηθευτών φαρμακευτικού και νοσοκομειακού υλικού με το υπουργείο Υγείας έχει φθάσει «στο κόκκινο», καθώς οι πρώτοι δεν δέχονται τη ρύθμιση για την εξόφληση των πολυετών οφειλών των νοσοκομείων, που αποφάσισε η Κυβέρνηση πριν από λίγες ημέρες.
Ο Διοικητής του Νοσοκομείου Χανίων Χαράλαμπος Δουλγεράκης ισχυρίσθηκε χθες ότι «θα πρέπει άμεσα να βρεθεί λύση για την προμήθεια των υλικών των νοσοκομείων. Εάν δεν υπάρξει προμήθεια των υγειονομικών υλικών στο Νοσοκομείο μας τις επόμενες ημέρες, πολλά τμήματα θ’ αντιμετωπίσουν προβλήματα. Υπάρχουν τμήματα του νοσοκομείου, στα οποία υπάρχει επάρκεια αντίστοιχων υλικών για 2-3 ημέρες ακόμα, ενώ σε άλλα τα υλικά επαρκούν για μία εβδομάδα. Όλα τα υλικά σε λίγες ημέρες δεν υπάρχουν μεγάλες ποσότητες στις αποθήκες μας, για να καλύψουν πολύ μεγάλο διάστημα. Το πρόβλημα είναι συνολικά για όλα τα υλικά ενός νοσοκομείου».
Ο κ. Δουλγεράκης πρόσθεσε εξάλλου ότι «το πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε σήμερα ως νοσοκομεία, αλλά και όλα τα νοσοκομεία της Ελλάδας, έχει δύο όψεις. Η μία όψη έχει να κάνει με την άρνηση των προμηθευτών να στείλουν υλικά στα νοσοκομεία. Αυτό είναι ένα πρόβλημα που έχει ανακύψει λόγω της πληρωμής των χρεών των νοσοκομείων προς τους προμηθευτές. Να σημειωθεί ότι έχουν συσσωρευτεί χρέη από το 2005 και από εκείνη την εποχή οι προμηθευτές είναι απλήρωτοι και σήμερα διεκδικούν τα χρήματά τους. Το θέμα αυτό θα πρέπει ν’ αντιμετωπισθεί σε κεντρικό πολιτικό επίπεδο και δεν μπορούν τα νοσοκομεία να το αντιμετωπίσουν. Θα πρέπει επομένως να υπάρξει μία συμφωνία ανάμεσα στο υπουργείο Υγείας και στους προμηθευτές για τα συσσωρευμένα χρέη των ετών 2005-2009. Είναι ένα τεράστιο ποσό και οι σημερινές οικονομικές συγκυρίες δεν ευνοούν την εξόφλησή του.
Οι εταιρείες με τις οποίες έχω μιλήσει μου έχουν πει ότι δεν θ’ αφήσουν κανένα έκτακτο περιστατικό, χωρίς να το καλύψουν, άρα δεν θ’ αφήσουν να κινδυνεύσει η ζωή ασθενούς». Τέλος ο κ. Δουλγεράκης είπε ότι «η άλλη όψη του προβλήματος έχει να κάνει με την έλλειψη διαγωνισμών στα νοσοκομεία. Από το 2006 τα νοσοκομεία δεν έχουν κάνει διαγωνισμούς, έδιναν κάποιες παρατάσεις, οι νόμιμες παρατάσεις τελείωσαν και πηγαίναμε σε απ’ ευθείας αναθέσεις. Πάντως μέχρι να ολοκληρωθούν οι διαγωνισμοί, που ήδη έχουν αρχίσει να «βγαίνουν στον αέρα», περνάνε πάρα πολλοί μήνες ή και χρόνο, ανάλογα με τις ενστάσεις και με την πορεία ενός διαγωνισμού».
ΝΙΚΗ ΜΠΑΡΔΑΤΣΟΥ
Η Πρόεδρος της Ένωσης Γιατρών ΕΣΥ Ν. Χανίων Νίκη Μπαρδάτσου υποστήριξε απ’ την πλευρά της πως «δυστυχώς βλέπουμε ότι επτά μήνες από την αλλαγή της κυβέρνησης τα προβλήματα όχι μόνο λύθηκαν ή τουλάχιστον υπάρχει μία προοπτική επίλυσής τους, αλλά αντίθετα τα προβλήματα αυτά, που υπήρχαν τόσα χρόνια στον τομέα της υγείας, έχουν αυξηθεί και μάλιστα τον τελευταίο καιρό έχουν φθάσει σε οριακό σημείο και σε φάση υψηλής επικινδυνότητας.
Απ’ την μία μεριά οι γιατροί παραμένουν απλήρωτοι για δεδουλευμένες εφημερίες εδώ και τέσσερις μήνες και απ’ την άλλη βλέπουμε ότι οι προμηθευτές αναγκάσθηκαν να σταματήσουν την προμήθεια με υγειονομικά υλικά όλων των νοσοκομείων της Ελλάδας, από τη στιγμή που τους χρωστάνε πάρα πολλά χρήματα εδώ και αρκετά χρόνια.
Εμείς ζητάμε απ’ την υπουργό Υγείας και απ’ την Κυβέρνηση, έστω και την τελευταία στιγμή, ν’ αντιμετωπίσουμε το θέμα άμεσα, γιατί πραγματικά κινδυνεύουν ζωές. Αυτό δεν είναι σχήμα λόγου, όταν σ’ ένα νοσοκομείο της Ελλάδας δεν υπάρχουν στεντ για τη διάνοιξη στεφανιαίων αγγείων, όταν δεν υπάρχουν φίλτρα για την αντιμετώπιση των νεφροπαθών, όταν δεν υπάρχουν σύριγγες ή άλλα αναλώσιμα υλικά και όταν δεν μπορούν να γίνουν υποτυπώδεις εργαστηριακές και ακτινολογικές εξετάσεις. Φυσικά απ’ αυτό το πρόβλημα δεν έχει ξεφύγει και το δικό μας νοσοκομείο». Η ίδια πρόσθεσε εξάλλου ότι «ευτυχώς συνεχίζεται η επίσχεση των γιατρών του Ιδρύματος εδώ και τρεις μήνες, λόγω των απλήρωτων εφημεριών, και έτσι το πρόβλημα, που θα δημιουργούνταν, αν γίνονταν κανονικά οι εγχειρήσεις και οι άλλες ιατρικές πράξεις, δεν έχει γιγαντωθεί. Αν η επίσχεση εργασίας, που κάνουμε, λήξει και αύριο χρειασθεί ν’ αντιμετωπίσουμε όλα τα τακτικά χειρουργεία, τότε το πρόβλημα θα είναι μεγάλο και επικίνδυνο για τους ασθενείς και για τον κόσμο, που έρχεται στο νοσοκομείο».
ΟΛΓΑ ΛΕΒΑΚΗ
Τέλος η Πρόεδρος του Συλλόγου Εργαζομένων του Νοσοκομείου Χανίων Όλγα Λεβάκη ισχυρίσθηκε πως «το 2010, που διανύουμε τώρα, κληρονομήσαμε ένα χρέος, σαν Νοσοκομείο Χανίων, της τάξης των 90 εκατ. ευρώ, όταν το 2005 το αντίστοιχο χρέος ήταν γύρω στα 20 εκατ. ευρώ. Το Ίδρυμα οφείλει στις Φαρμακευτικές Εταιρείες 52 περίπου εκατ. ευρώ, στ’ Αντιδραστήρια φαρμάκων γύρω στα 11 εκατ. ευρώ και στα Ορθοπεδικά υλικά 13 εκατ. ευρώ. Όπως καταλαβαίνετε, η κατάσταση είναι τραγική και γίνονται προσπάθειες, απ’ ό,τι γνωρίζω, να ρυθμισθούν τα χρέη του 2004 και του 2005 και να συνεχίσουν οι προμηθεύτριες εταιρείες να μας δίνουν τα υλικά που χρειαζόμαστε, αλλά σήμερα υλικά πρώτης ανάγκης, όπως είναι τα γάντια, τα σωληνάκια, τα ποτηράκια και οι οροί τελειώνουν μέσα σε μία εβδομάδα, πράγμα που σημαίνει ότι αν σε μία εβδομάδα δεν έρθουν αυτά τα υλικά, τότε το Νοσοκομείο Χανίων δεν θα μπορεί να συνεχίσει την λειτουργία του».
Η κ. Λεβάκη ισχυρίσθηκε ακόμα ότι «οι εργαζόμενοι δεν έχουν πληρωθεί ακόμα για τις υπερωρίες και τις αργίες που έχουν κάνει από τον προηγούμενο Νοέμβριο. Αποτέλεσμα είναι να έχει ξεσηκωθεί όλο το προσωπικό. Το πρόβλημα είναι ότι τα χρήματα έχουν έρθει, σύμφωνα με πληροφορίες, αλλά το προσωπικό δεν έχει εκπαιδευθεί κατάλληλα στο νέο μηχανογραφικό σύστημα και έτσι δεν μπορεί ν’ ανταπεξέλθει σ’ αυτό. Σκοπεύουμε μάλιστα να προχωρήσουμε το επόμενο διάστημα σε στάση εργασίας γι’ αυτό το πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε».